+ attitude

"when wealth is lost
anything is lost
when health is lost
some thing is lost
when character is lost
everything is lost

പക്ഷേ സമൂഹം ഇന്ന് സ്വഭാവത്തിന് ഒരു പ്രാധാന്യവും കൊടുക്കുന്നില്ല. they are giving importance to wealth and position. വീട്ടിൽ ഗൃഹനാഥനായിരിക്കും  importance. ഇവിടെ  experience പ്രായം position  ഇവ മാത്രമേ നോക്കാറുള്ളൂ. പക്ഷെ വിദ്യഭ്യാസം ഒരു പ്രധാന ഘടകം തന്നെയാണ്. മകൾക്ക് പത്താം ക്ലാസ് യോഗ്യത ഉണ്ട് എന്നാൽ അച്ഛൻ/ അമ്മ സ്കൂളിലേ പോയിട്ടില്ല എന്ന് കരുതുക. comparitively  വിവരം or വിദ്യാഭ്യാസം കുട്ടിയ്ക്കായിരിക്കില്ലേ? but  പ്രായം വഴി experience parents  നു തന്നെയാണ്. അപ്പോ രണ്ടു പേരുടെയും character ൽ  difference  കാണും. ബഷീറിന്റെ ‘പാത്തുമ്മയുടെ ആട്’ എന്ന കഥയിലെ പാത്തുമ്മയും ആനുമ്മയും പോലെ രണ്ടു പേരുടെയും ആവിശ്യം ഒന്നാണ്. but അവർ  approach  ചെയ്യുന്ന രീതി വേറെയാണ്. എന്നു പറഞ്ഞ് ഒരു കുടുംബത്തിൽ കുട്ടികളെ head  ആക്കണം എന്നല്ല give importance to your children also.  എന്തെങ്കിലും problem വരുമ്പോൾ അവരോടും കൂടി share ചെയ്യുമ്പോൾ ഇതുവഴി they can mould their character also. തന്റെ മകൻ പരീക്ഷയ്ക്ക്  mark  കുറച്ചു വാങ്ങിച്ചാൽ ഉടനെ അവൻ ജനിച്ചപ്പോൾ തൊട്ട് ചെലവാക്കിയ രൂപയുടെ കണക്കു പറഞ്ഞു അവനെ മാനസികമായി ഒന്നും കൂടി തളർത്തുന്നു. അതിനു പകരം അവന് അടുത്ത പരീക്ഷയ്ക്കു ഇതിലും നല്ല  mark score  ചെയ്യാനുള്ള വഴി പറഞ്ഞു കൊടുക്കാനോ വിദ്യാഭ്യാസത്തിന്റെ പ്രാധാന്യത്തെക്കുറിച്ച് പറയാനോ ശ്രമിക്കാറില്ല. എന്താ? നമ്മളിങ്ങനെ ആയിപ്പോയത്?

മുൻപ് എനിക്ക് chemistry  ക്ക് 6 മാർക്ക് കിട്ടി. 80 ൽ. എന്റെ ജീവിതത്തിലെ ആദ്യത്തെ തോൽ‌വി. എന്റെ കാതുകൾക്കോ കണ്ണുകൾക്കോ അതു വിശ്വസിക്കാൻ ആയില്ല. actually  ഞാൻ എഴുതിയിട്ടുണ്ട്. ടീച്ചറിനു വായിക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല എന്നു പറഞ്ഞ് അത്രയും വെട്ടി തള്ളിയത്. പിന്നെ ഓരോന്നും കാട്ടി  mark ഇടിയിപ്പിച്ച് അത് പത്തുവരെയാക്കി. എന്നിട്ടും വയ്യ. ഞാൻ എങ്ങനെ വീട്ടിൽ പറയും? ഇനി ഒരു വഴിയേ ഉള്ളൂ. ആത്മഹത്യ. എന്നാൽ പേടിയും ഉണ്ട്. അടുത്ത പിരീഡ് malayalam. ഞാൻ തോറ്റ കാര്യം എന്റെ malayalam sir നോടു പറഞ്ഞു. sir  അത് വളരെ cool  ആയി കേട്ടു. ‘തോറ്റു’ എന്നു കേട്ടപ്പോൾ ഒരു ഭാവവ്യത്യാസവും ഉണ്ടായില്ല. പിന്നെ പറഞ്ഞു ഇത്  public exam അല്ലല്ലോ. വെറും  class test അല്ലേ!! അതിലൊക്കെ ഇങ്ങനെ വേദനിച്ചു നടക്കുന്നതിന്റെ കാര്യം എന്താ? അടുത്ത ആഴ്ചയിലെ improvement നു വേണ്ടി പഠിക്ക്. ഈ തോൽ‌വി ഉള്ളതുകൊണ്ട് തനിക്ക് കൂടുതൽ  mark അടുത്ത exam നു score ചെയ്യാൻ സഹായിക്കും. ധൈര്യമായി ഇരിക്ക്. എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞ് എനിക്ക് ആത്മവിശ്വാസം നൽകി.  as a result improvement exam  നു എനിക്ക് 65  mark  വാങ്ങാൻ കഴിഞ്ഞു. എന്നാൽ  chemistry  teacher 6 mark  ന്റെ pepar തന്നപ്പോ തന്നെ എന്നെ നോക്കി കുറെ പറഞ്ഞു താൻ എന്തിനാണ് പഠിക്കാൻ വരുന്നത് കണ്ടപ്പോ ഞാൻ വിചാരിച്ചു ഭയങ്കര പഠിത്തമായിരിക്കും എന്ന് ഇപ്പോ എന്തായി എന്നൊക്കെയായിരുന്നു. കുട്ടികൾക്ക് encouragement കൊടുക്കുന്ന teachers നെയാണ് actually ഗുരു എന്ന സ്ഥാനം കൊടുക്കേണ്ടത്. അവരാണ് ഉള്ളിലെ ഇരിട്ടിനെ മാറ്റി വെളിച്ചം നിറയ്ക്കുന്നത്.

പിന്നെ ഞാൻ maths tuition പോകുന്ന സ്ഥലത്ത് sir  ആണെന്നോ പെണ്ണെന്നോ ഇല്ലാതെ അടിക്കും. ചീത്ത വിളിക്കും ഉപദ്രവിക്കും പഠിപ്പിക്കും, പക്ഷെ എനിക്ക് അവിടെ പഠിക്കാനേ കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല. പക്ഷേ അച്ഛനും അമ്മയും പറയുന്നത് അടിച്ച് പഠിപ്പിച്ചാലേ മനസ്സിലാവൂ എന്നാണ്. പക്ഷേ എനിക്ക് അങ്ങനെ തോന്നിയിട്ടേ ഇല്ല. എന്നാൽ chemistry tuition  എടുക്കുന്ന Renjith sir ഉണ്ട്. സാറിന്റെ ക്ലാസിൽ ഇരിക്കാൻ നല്ല ഇഷ്ടമാണ്. എപ്പോഴും പുതിയ അറിവുകൾ പറഞ്ഞു തരും. പിന്നെ നമ്മൾ പഠിച്ചാൽ sir  ന്റെ വക maximum support  ഉണ്ടായിരിക്കും. പഠിച്ചില്ലെങ്കിൽ maximum പറഞ്ഞ് pressure  തന്നു പഠിപ്പിക്കും. അവിടെ ചെല്ലുമ്പോൾ ഒരു പ്രത്യേക സമാധാനമാണ്. sibi ചേച്ചിയും ഇതുപോലെയാണ് എന്തു  doubt  ചോദിച്ചാലും പറഞ്ഞു തരും. എനിക്ക് പഠിച്ചാൽ ഭയങ്കര സംശയമാണ്. ആരോടു ചോദിക്കും? എനിക്കു കിട്ടിയ മിക്കവാറും ടീച്ചർമാരോടു ചോദിച്ചാൽ അവർ വഴക്കു പറയും. പക്ഷേ rare ആയ teachers നോടു എന്തു doubt ചോദിച്ചാലും അതു കേൾക്കാനുള്ള ക്ഷമയും പറയാനുള്ള ക്ഷമയും അവർ കാണിക്കും. എന്റെ concept ൽ അതൊക്കെയാണ് actual teachers.  അവരോട് എനിക്ക് എന്നും ആദരവും ബഹുമാനവും ഭയവും സ്നേഹവും കാണും. ചിലർ പറയുന്നതു ഞാൻ കേട്ടിട്ടുണ്ട്. “എന്റെയൊക്കെ കുട്ടിക്കാലത്ത് teachers  ന്റെ മുൻപിൽ നിൽക്കാൻ എന്റെ മുട്ട് വിറയ്ക്കുമായിരുന്നു. ഇപ്പോഴുള്ള കുട്ടികൾ എന്താ മാറിയത് എന്ന് ഒരു പിടിയും ഇല്ല.” ഈ  teachers  നെ കാണുമ്പോൾ മുട്ടു വിറയ്ക്കാൻ കുട്ടികൾ എന്തിനാ അവരെ ഭീകര ജീവികളായി കാണുന്നത്? പേടിക്കേണ്ട കാര്യം ഉണ്ടോ? ബഹുമാനിച്ചാൽ പോരേ? Oh..... sorry.. I am not deviating from my subject.  Actually  ഞാൻ പറഞ്ഞു വന്നത് നമുക്കു ചുറ്റും ഉപദേശിക്കാനും കാര്യങ്ങൾ express  ചെയ്യാനും explain  ചെയ്യാനും ഒക്കെ ഒരുപാട് പേർ കാണും. എങ്കിലും അവരുടെ  character  or + attitude അനുസരിച്ച് കാണണം എന്നു പറഞ്ഞ് + attitude നു വേണ്ടി മനസ്സ് പോയി കിണ്ടി നോക്കാൻ പറ്റില്ലല്ലോ! പ്രശ്നം എല്ലാവർക്കും ഒരേ ചിന്താഗതി അല്ലല്ലോ!!!!

How 2 Compare

 എങ്ങനെയാണ്  ഒരാളെ  compare ചെയ്യുന്നത്? നമ്മളെക്കാളും കൂടുതല്‍ ഉള്ളവരെ വച്ചാണോ compare ചെയ്യേണ്ടത്? അതോ കുറവുള്ളവരെ വച്ചോ ? പണക്കാരെ വച്ചോ, പാവങ്ങളെ വച്ചോ? അതോ അവസരം വരുന്നത് പോലെയോ? ഇന്ത്യ 1.64% income ആണ് health sector നു വേണ്ടി ചെലവാക്കുന്നത് പക്ഷെ 6% എങ്കിലും ചെലവഴിച്ചാല്‍ മാത്രമേ നല്ല ഫലം ഉണ്ടാവുകയുള്ളൂ.. Belgium പോലുള്ള country ഒക്കെ 6% ല്‍  കൂടുതല്‍ ചെലവഴിക്കുന്നു. 'സത്യമേവ ജയതേ' എന്ന പരിപാടിയില്‍ main guest ആയി വന്ന Cardiologist പറയുന്നത് നമ്മള്‍ Indians നോക്കുന്നത് പാകിസ്താന്‍ എന്ത് ചെലവഴിച്ചു എന്നാണ് . പാകിസ്താന്‍ 1.63% ചെലവഴിച്ചു അതിനേക്കാള്‍ കൂടുതല്‍ നമ്മള്‍. great ! എന്ന് നമ്മള്‍ വിചാരിക്കുന്നു. നമ്മളെപ്പോഴും നോക്കുന്നതും compare ചെയ്യുന്നതും നമുക്ക് താഴെയുള്ളവരെ വച്ചാണ് . ഇത് മാത്രമല്ല, വൃത്തിയുടെ  കാര്യത്തില്‍, development ന്റെ കാര്യത്തിലൊക്കെ വിദേശ രാജ്യങ്ങളെ അപേക്ഷിച്ച് നമ്മള്‍ പുറകിലാണ് . so അവരെ കണ്ടു പഠിക്കണം. എന്നാല്‍ നമ്മുടെ മുന്‍ President അബ്ദുള്‍ കലാം പറയുന്നത് നാം ഇന്ത്യക്കാര്‍ എപ്പോഴും -ve ആയി മാത്രമേ കാര്യങ്ങ്ങ്ങള്‍ ചിന്തിക്കാറുള്ളൂ എന്നാണ് . നമ്മുടെ ഇന്ത്യയില്‍ എന്തൊക്കെ ഗുണം ഉണ്ടെങ്കിലും അതിനെക്കുറിച്ച് ആലോചിക്കാറില്ല. എന്നാല്‍ ലോകത്തെ ഇന്ത്യ വിസ്മയിപ്പിച്ചത് 3 മഹാസൃഷ്ടികളിലൂടെയാണ് . ഒന്ന്‍, പ്രകൃതി സൃഷ്ടിച്ച ഹിമാലയം, രണ്ട്ട്, ഇതിഹാസങ്ങളുടെ  ഇതിഹാസമായ രാമായണം. മൂന്ന്‍ മനുഷ്യന്റെ കരവിരുതിനു   മുന്നില്‍ ലോകം ശിരസ്സു നമിച്ച താജ് മഹല്‍. എന്നാല്‍ ഇന്ന സമ്പല്‍ സമൃദ്ധിയിലും സാംസ്കാരിക പ്രൌഡിയിലും മനുഷ്യവിഭവ ശേഷിയിലും ഇന്ത്യ ലോകത്തെ അമ്പരപ്പിക്കുന്നു. ഇന്ത്യ മട് രാജ്യങ്ങളെ ഉറ്റു നോക്കുകയല്ല.മട് രാജ്യങ്ങള്‍ ഇന്ത്യയെ മാതൃകയാക്കുകയാണിപ്പോള്‍ ഇതൊക്കെയാണ് കാര്യങ്ങള്‍. so എന്തടിസ്ഥാനത്തില്‍ compare  ചെയ്യും? same കാര്യങ്ങൾ കുട്ടികളുടെ ഇടയിലും സൌകര്യങ്ങൾ സ്നേഹം പണം വഴക്ക്, ഇതൊക്കെ മറ്റാരെയും compare ചെയ്യാൻ പാടില്ല.   ആ രാമൂന്റെ അച്ഛന് അവനോട് എന്തു സ്നേഹമാണ് എന്നോ? അവന് ഇന്നാൾ ഒരു വാച്ച് വാങ്ങിക്കൊടുത്തു. ഇതു കേൾക്കുമ്പോൾ ‘അച്ഛൻ തുടങ്ങും, രാമുവിന്റെ അച്ഛൻ അങ്ങനെ പലതും ചെയ്യും. നീ അതൊന്നും നോക്കണ്ട. എത്രയെത്ര പാവപ്പെട്ട കുട്ടികൾ ഒരു നേരത്തെ ആഹാരം ഇല്ലാതെ നടക്കുന്നു അപ്പോഴാ വാച്ച് ! നാം എപ്പോഴും നമ്മളെക്കാളും പാവപ്പെട്ടവരെക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കണം.' എന്നാൽ 'അയ്യോ! അപ്പുറത്തെ വീട്ടിലെ രാമു രാവിലെ 4 മണിക്ക് എഴുന്നേറ്റ് ഇരുന്നു പഠിക്കും. അവന് 8 എ+ ഉണ്ട്. എനിക്ക് ഒരുത്തൻ ഉണ്ട് 6 മണിയാകുമ്പോൾ വല്ലചാതി എഴുന്നേൽക്കും.' എന്നും അച്ഛന്‍ തന്നെ പറയുന്നത് കേള്‍ക്കാം. അപ്പോൾ കുട്ടിയ്ക്കു വല്ലതും പറയാൻ പറ്റുമോ? എന്നാൽ രാമുവിന്റെ അമ്മയ്ക്ക് എന്തേ ജോലിയില്ലാത്തത്? എന്ന് ചോദിച്ചാൽ ഒരമ്മയ്ക്ക് സഹിക്കാൻ പറ്റുമോ? അപ്പോ ഇതേ മനസ്സ് ഈ കുട്ടികളി ൽ കാണില്ലേ? നമ്മൾ ഇതൊന്നും അറിയാതെ എന്തിനാ compare ചെയ്യുന്നത്? actually ഇതൊന്നും compare ചെയ്യുന്നതുകൊണ്ടുള്ള പ്രശ്നമല്ല. ഒന്നു കിട്ടുമ്പോൾ അതിനോട് തൃപ്തി ഇല്ലാത്തതു കൊണ്ടാണ് . പിന്നെ അത്യാഗ്രഹവും അതിമോഹവും ആർത്തിയും.